Τον τελευταίο καιρό το πρόγραμμα μου είναι σταθερό.
Νοσοκομείο το πρωί και το απόγευμα βρίσκομαι χωμένος στους δύο τόμους της παθολογίας μέχρι το βράδυ.
Μου αρέσει όμως!! Μαθαίνω πράγματα! :)
Ενα πράγμα που σίγουρα θα μου λείψει από τη Θεσσαλονίκη είναι η βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου.
Κυρίως εν περίοδο εξεταστικής.
Το κορίτσι που κάθεται απέναντι και ανταλλάσσετε βλέμματα ενώ διαβάζετε, η παρέα που μιλάει και σου σπάει τα νεύρα, η κοπελιά που έβαλε το τακούνι για να έρθει να
Αλλά κυρίως το κορίτσι που κάθεται απέναντι και ανταλλάσσετε βλέμματα.
Αφού ακολούθησα τους κανόνες, έπαιξα το παιχνίδι όπως έπρεπε (ίσως και καλύτερα) και σε γνώρισα.
Αφού το σύμπαν συνομώτησε και μιλήσαμε εκείνο το βράδυ που μου χαμογέλασες.
Αφού είχαμε δώσει ραντεβού στο ίδιο τραπέζι, δεν γίνεται να το ξέχασες!
Γιατί δεν ήρθες ποτέ?
p.s. http://www.youtube.com/watch?v=jl9IQFCtt5c
