Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Η Θεωρία των 5 χρόνων

Θεωρώ ότι η πιο κάτω θεωρία είναι μια δική μου θεωρία που αν βέβαια τη θεωρήσουν σωστή πολλά άτομα ίσως μια μέρα και να θεωρηθεί θεώρημα.. (όπως αυτό του Θαλή)
Μιας και ανέφερα το Θαλή, αφιερώνω το post αυτό στην αδερφή μου! :)

Τον τελευταίο καιρό στο σπίτι με έπιασε μια όρεξη να συγυρίσω κάποια συρτάρια του δωματίου μου και όχι μόνο.
Μια όρεξη, την οποία η αδερφή μου θεωρεί παθολογική, όπως κι εγώ όμως θεωρώ παθολογικό το ότι δεν παίζει μαζί μου επιτραπέζια παιχνίδια εδώ και είκοσι κάτι χρόνια. Ετσι κι αλλιώς όμως την αγαπώ... Πολύ! :)

Επιστρέφουμε στο συγύρισμα και τη θεωρία..
Δεν θα πολυλογήσω. Αν κάποιο αντικείμενο δεν το γύρεψες τα τελευταία 5 χρόνια και όταν το βλέπεις δεν σου προσφέρει κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση.. ακολούθα τον αλγόριθμο:

ΠΟΥΛΗΣΕ ΤΟ -> ΔΩΡΙΣΕ ΤΟ -> ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ -> ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΕ ΤΟ -> ΠΕΤΑΞΕ ΤΟ!!

Απλά τα πράγματα. Σου το λέω εγώ. Δεν πρόκειται να το χρειαστείς!
Εξάλλου και να το χρειαστείς δεν θα το βρίσκεις!
I rest my case! (όπως είπα και στην femme fatale..)


Υ.Γ. Ο αλγόριθμος της θεωρίας αλλάζει ανάλογα με τη χώρα, την κοινωνία και την εποχή. Εβαλα πρώτα το ΠΟΥΛΗΣΕ ΤΟ, αφού εκφράζει την καπιταλιστική κοινωνία και την αγάπη που έχουμε σήμερα για τα λεφτά.
Ημουν σε δίλημμα αν έπρεπε να μπει πρώτο το ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ, όπως χαρίζουν την πατρίδα μας ο μπούλουκκος (=Χριστόφιας) αλλά και οι υπόλοιποι (=άνθρωποι ανεξαρτήτως χρώματος που τους ενδιαφέρει μόνο η εξουσία).
Φυσικά, αν ο Περδίκης (=κόμμα οικολόγων) κάνει κυβέρνηση, αυτόματα το ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΕ ΤΟ ανεβαίνει τουλάχιστον 2 θέσεις.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Παράξενα όνειρα

οκ.. άφησα τα πράγματα να ηρεμίσουν λίγο..

Πήγα για αληθινό ψάρεμα και επέστρεψα. Για ψάρεμα, να πάτε μόνο αν θέλετε να ηρεμήσετε! Κατά τα άλλα η αρκετά υψηλή δόση αδρεναλίνης που παράγει ο οργανισμός σας εκείνα τα 5 δευτερόλεπτα που τραβάτε το μοναδικό (ίσως) ψάρι που θα πιάσετε, ενώ κάθεστε στα βράχια για 4,5 ώρες δεν μπορώ να πω ότι είναι καλή επένδυση! :)

Δεν ξέρω ακόμα αν μου αρέσει η όλη φάση του blog -αν δεν δοκιμάσεις κάτι δεν μπορείς να ξέρεις πως είναι-, όμως ακολούθησα (εν μέρει) τη συμβουλή της φίλης μου της Ο. και συνεχίζω, με κάτι πιο χαλαρό σαν θεματολογία.

Είμαι σίγουρος ότι σας έχει τύχει. Να βλέπετε τον εαυτό σας σε μια περίεργη κατάσταση όπου τα πιο απίθανα πράγματα μπορεί να συμβούν. Μα όσο εξωπραγματικά, ασύνδετα και άλογα (όχι τα ζώα, εκτός και αν είναι πράσινα) κι αν είναι αυτά τα πράγματα, μερικές φορές μοιάζουν τόσο αληθινά που ξυπνώντας νιώθουμε ανακούφιση (αν ήταν εφιάλτης), χαρά (αν ήταν κάτι ευχάριστο) ή και μερικές φορές λύπη (αν ήταν κάτι πολυυυύ ευχάριστο..)

Το ωραίο με τα όνειρα είναι πως όσο και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, πρέπει να σχετίζονται κάπως με τον εγκέφαλο μας και το εγώ μας. Αλλιώς, θα έβλεπα εγώ τα όνειρα που βλέπεις εσύ κ.ο.κ

Δεν θα κάτσω να το ψάξω και να το αναλύσω επιστημονικά (αν και συνήθως μου αρέσει να βρίσκω μια λογική εξήγηση σε όλα) διότι πολύ απλά μου αρέσει αυτό το λίγο ''ανεξήγητο'' που βλέπουμε στα όνειρα.

Εξάλλου όταν ήμουν μικρός, είχα σκεφτεί τον τρόπο για να κατακτήσω ένα βραβείο νόμπελ. Ελεγα ότι θα ανακαλύψω μια μηχανή που να καταγράφει τα όνειρα μας, έτσι ώστε να μπορούμε να τα ξαναδούμε και να τα θυμηθούμε μετά το ξυπνητήρι!! (αλήθεια, εσύ δεν θα το αγόραζες αν ήταν σε προσιτή τιμή και σε ωραίο χρώμα?)

Φυσικά αν δεν τα κατάφερνα, (ή τα κατάφερνε κάποιος άλλος πριν από εμένα) είχα και εναλλακτική.. Θα ανακάλυπτα πως να δημιουργήσω ένα καρπούζι που δεν θα είχε πολλές μικρές και ενοχλητικές κουκούτσια αλλά θα είχε μόνο ένα μεγάλο στο κέντρο, σαν το ροδάκινο (οκ, αυτό σίγουρα θα το αγόραζες!)

Είχα σκοπό να γράψω και ένα όνειρο που είδα χτες, όμως μεγάλωσε πολύ το post οπότε το σταματώ. Δεν μου αρέσουν τα μεγάλα posts. Εξάλλου έχετε αρκετά δικά σας όνειρα!

Ονειρα γλυκά!

(γιατί συνεχίζουμε να κάνουμε αυτή την ευχή με τόσους διαβητικούς εκεί έξω?)

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Το άγχος του 2ου post..

Παιδιά υπάρχει άγχος.. Δεν σας το κρύβω..

Απίστευτο άγχος! Οπως το άγχος που νιώθατε όταν ήσασταν δημοτικό και βλέπατε μαζί ένα ποίημα και ένα μικρόφωνο!


Ενα ποίημα? σιγά το πράγμα.

Ενα μικρόφωνο? και πάλι σιγά το πράγμα..

Αλλά μαζί?? Ποιος σατανικός άνθρωπος σκέφτηκε να τα βάλει μαζι?? Ηξερε άραγε ότι κάνοντάς το θα έκανε τόσα παιδάκια να νιώθουν ένα γουργούρισμα στο στομάχι, ένα αίσθημα που δεν περιγράφεται με λόγια?

(κάποιοι προσπάθησαν να το περιγράψουν, και ο ορισμός που δόθηκε μετά από 386 συνεδριάσεις ήταν γκλούγκλου-γούργουρ-μπλόαμπλόα)


Μα γιατί έχω άγχος?

Εχω φυσικά το άγχος του 2ου post. Ως γνωστόν το δεύτερο post είναι αυτό που θα καθορίσει αν αυτός που διάβασε το πρώτο post θα αναζητήσει και το τρίτο. Είναι πολλά τα λεφτά! (λέμε τώρα..)

Εδώ και αρκετές ώρες προβληματίζομαι ποιο θα είναι το θέμα αυτού του τόσο σημαντικού post. Να είναι ενημερωτικό, σοβαρό, αστείο ή προτασικό?

(προτασικό είναι ένας όρος που επινόησα πριν από λίγα δευτερόλεπτα και αναφέρεται σε ένα post που παρουσιάζει κάποια μουσική πρόταση, μια πρόταση για ένα ενδιαφέρον βιβλίο, μια μη σαχλή ταινία κτλ)


Εσείς τι θέμα λέτε να έχει το δεύτερο post?

Τι?? το διαβάσατε ήδη????
Ουφ.. μεγάλη ανακούφιση..

Είπα το ποίημα χωρίς κανένα λάθος.. - μεταξύ μας, έκανα ένα λαθάκι, αλλά κανείς δεν το πρόσεξε, έτσι μου είπε η καθηγήτρια :)

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Γιατί περιπλανώμενο τέρας?

Ξεκινώ το πρώτο μου post, εξηγώντας πως διάλεξα το όνομα μου..

Στην εικόνα δίπλα βλέπετε ένα περιπλανώμενο τέρας (wandering monster = περιπλανώμενο τέρας).

Αυτός δεν είμαι εγώ!! Οχι φυσικά!


Βλέπετε υπάρχουν πάρα πολλά τέρατα και κατ' επέκταση πολλά περιπλανώμενα.

Ισως σύντομα να συναντήσετε μπροστά σας κάποιο - αν δεν το έχετε κάνει ήδη..



Τα περιπλανώμενα τέρατα είναι πολύ ιδιαίτεροι τύποι. Γενικά μπορεί να εμφανιστούν εκεί που δεν το περιμένεις και να σου σπάσουν τα νεύρα. Μπορεί όμως και να εμφανιστούν σε μια στιγμή που τα χεις χαμένα και να σε βοηθήσουν. Φυσικά, αν είναι εκεί τριγύρω ένας μάγος (ή και ένας απλός άνθρωπος που κάθεται στον καναπέ που δίνει τις ιδιότητες μάγου) μπορεί να τους κάνει ξόρκι γοητείας και έτσι θα περάσουν απαρατήρητα. Αλλά ακόμη και ένας μικρούλης νάνος μπορεί να τους ρίξει λαδολέμονο.. (από τα πανάρχαια χρόνια ξέρουμε ότι είναι 2 οι χρήσεις του λαδολέμονου: για να διώχνει τέρατα και για να κάνει πιο νόστιμο το ψάρι!)



Λίγο μπερδεμένα όλα αυτά έ? Σιγά μην σας εξηγήσω ολόκληρη τη διαδικασία από το πρώτο μου post. Πάρτε ένα munchkin και θα καταλάβετε, ή ελάτε να σας το εξηγήσω από κοντά!



Σε κάθε περίπτωση.. επιστρέφουμε στο θέμα μας..


Είμαι ένα περιπλανώμενο τέρας και από αυτό εδώ το blog θα μπορείτε να διαβάζετε τις ιστορίες μου! :)