Ισχύς εν τη ενώση ψυχή μου, και έλα μαζί μου στον πάτο..
http://synergatiko.blogspot.com/
Ενα συνεργατικό blog από 4 εντελώς διαφορετικά άτομα.
Το κάθε ένα με τις παραξενιές του, τις ιδέες του, το στυλ του, τα προτερήματα και τα ελαττώματα του..
Ομως όλοι έχουν ένα κοινό..
Είναι και οι 4 πολύ ξεχωριστοί φίλοι μου!!!
Εγώ πάντως θα τους διαβάζω!! :)
Σάββατο 23 Ιουλίου 2011
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011
Είμαι εγώ παράξενος?
Οκ, μου αρέσει όταν αναλαμβάνω μια δουλειά, να την κάνω καλά και μάλιστα on time.
Οταν έχω κάτι να κάνω, ιδίως όταν εμπλέκει και άλλο άτομο, προσπαθώ να το τελειώσω με την πρώτη ευκαιρία και παραδέχομαι ότι μερικές φορές καταντώ υπερβολικός (π.χ. να πάω μέσα στη ζέστη, πεινασμένος και κουρασμένος στα ΕΛ.ΤΑ για να στείλω ένα γράμμα τη στιγμή που μπορώ να πάω να το κάνω το απόγευμα, μετά τον ύπνο και το φαί.. έτσι κι αλλιώς το γράμμα θα φύγει την επομένη)
Εξάλλου ως γνωστόν ο εγκέφαλος μου είναι γεμάτος με πάρα πολλές πληροφορίες, και δεν θέλω να τον υπερφορτώνω, (γιατί τελευταίως άρχισε να παραπονιέται) και ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος για να τον αποσυμφορώ. Εχεις κάτι να κάνεις? Παρά να το σκέφτεσαι συνέχεια, κάνε το, και delete it από το σύστημα.
Το άλλο (αποσυμφορητικό) κόλπο φυσικά είναι τα αγαπημένα μου post it, και όσοι με γνωρίζετε τα έχετε δει. (στο γραφείο, το κρεβάτι, το μπάνιο, την πόρτα κτλ)
Υπάρχουν κάποια πράγματα όμως που με κάνουν να διερωτούμαι αν εγώ είμαι παράξενος, ή αν ο υπόλοιπος όλος κόσμος σκέφτεται διαφορετικά από εμένα.
Επιστρέφω στα ΕΛ.ΤΑ.
Πήγα να στείλω ένα γράμμα. Και ήθελα να σταλθεί το συντομότερο.
Είχα δει κατά καιρούς κάτι γράμματα express, κάτι κατ'επείγον κτλ, οπότε λέω οκ, θα πληρώσω κάτι περισσότερο και θα το στείλω.
Στο ταμείο..
- Μέχρι πότε θα φτάσει αν το στείλω απλό?
- Σε 4 ημέρες.
- Μπορώ να το στείλω ως επείγον? Να πληρώσω δηλαδή περισσότερο και να φτάσει λίγο πιο νωρίς?
- Θέλετε να το στείλετε συστημένο για να φτάσει σίγουρα?
- Δεν με ενδιαφέρει αν θα φτάσει σίγουρα την Τρίτη. Θέλω να φτάσει μέχρι τη Δευτέρα.
- Ωραία θα το στείλουμε απλό, όχι συστημένο.
- Απλό express εννοείτε?
- Δεν ξέρω αν θα φτάσει πιο νωρίς.
- Πόσο στοιχίζει το απλό?
- 90 λεπτά
- Το express?
- 2,50 ευρώ
- Λογικά για να πληρώνω περισσότερα σημαίνει ότι γίνεται κάτι διαφορετικό..Οτι φτάνει πιο νωρίς ας πούμε..
- Ισως, τι να σας πω...
(δηλαδή εσύ που δουλεύεις εκεί, δεν σου δημιουργήθηκε αυτή η απορία? Γιατί το ένα να στοιχίζει περισσότερο από το άλλο?)
p.s. δεν θέλω να θίξω τη συγκεκριμένη υπηρεσία. Απλά τέτοιους διαλόγους τους συναντώ καθημερινά.. Νιώθω ότι αρχίζω να χρησιμοποιώ πολύ τη δυαδική μορφή επικοινωνίας.. και δεν νομίζω να είναι ότι καλύτερο όταν δεν απευθύνεσαι σε υπολογιστή..
p.ss. Επίσης τον περασμένο μήνα τα ΕΛ.ΤΑ εξαφάνισαν ένα γράμμα που ήθελα, οπότε θα τα ακούσουν.. (ας είναι και από το blog μου)
Οταν έχω κάτι να κάνω, ιδίως όταν εμπλέκει και άλλο άτομο, προσπαθώ να το τελειώσω με την πρώτη ευκαιρία και παραδέχομαι ότι μερικές φορές καταντώ υπερβολικός (π.χ. να πάω μέσα στη ζέστη, πεινασμένος και κουρασμένος στα ΕΛ.ΤΑ για να στείλω ένα γράμμα τη στιγμή που μπορώ να πάω να το κάνω το απόγευμα, μετά τον ύπνο και το φαί.. έτσι κι αλλιώς το γράμμα θα φύγει την επομένη)
Εξάλλου ως γνωστόν ο εγκέφαλος μου είναι γεμάτος με πάρα πολλές πληροφορίες, και δεν θέλω να τον υπερφορτώνω, (γιατί τελευταίως άρχισε να παραπονιέται) και ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος για να τον αποσυμφορώ. Εχεις κάτι να κάνεις? Παρά να το σκέφτεσαι συνέχεια, κάνε το, και delete it από το σύστημα.
Το άλλο (αποσυμφορητικό) κόλπο φυσικά είναι τα αγαπημένα μου post it, και όσοι με γνωρίζετε τα έχετε δει. (στο γραφείο, το κρεβάτι, το μπάνιο, την πόρτα κτλ)
Υπάρχουν κάποια πράγματα όμως που με κάνουν να διερωτούμαι αν εγώ είμαι παράξενος, ή αν ο υπόλοιπος όλος κόσμος σκέφτεται διαφορετικά από εμένα.
Επιστρέφω στα ΕΛ.ΤΑ.
Πήγα να στείλω ένα γράμμα. Και ήθελα να σταλθεί το συντομότερο.
Είχα δει κατά καιρούς κάτι γράμματα express, κάτι κατ'επείγον κτλ, οπότε λέω οκ, θα πληρώσω κάτι περισσότερο και θα το στείλω.
Στο ταμείο..
- Μέχρι πότε θα φτάσει αν το στείλω απλό?
- Σε 4 ημέρες.
- Μπορώ να το στείλω ως επείγον? Να πληρώσω δηλαδή περισσότερο και να φτάσει λίγο πιο νωρίς?
- Θέλετε να το στείλετε συστημένο για να φτάσει σίγουρα?
- Δεν με ενδιαφέρει αν θα φτάσει σίγουρα την Τρίτη. Θέλω να φτάσει μέχρι τη Δευτέρα.
- Ωραία θα το στείλουμε απλό, όχι συστημένο.
- Απλό express εννοείτε?
- Δεν ξέρω αν θα φτάσει πιο νωρίς.
- Πόσο στοιχίζει το απλό?
- 90 λεπτά
- Το express?
- 2,50 ευρώ
- Λογικά για να πληρώνω περισσότερα σημαίνει ότι γίνεται κάτι διαφορετικό..Οτι φτάνει πιο νωρίς ας πούμε..
- Ισως, τι να σας πω...
(δηλαδή εσύ που δουλεύεις εκεί, δεν σου δημιουργήθηκε αυτή η απορία? Γιατί το ένα να στοιχίζει περισσότερο από το άλλο?)
p.s. δεν θέλω να θίξω τη συγκεκριμένη υπηρεσία. Απλά τέτοιους διαλόγους τους συναντώ καθημερινά.. Νιώθω ότι αρχίζω να χρησιμοποιώ πολύ τη δυαδική μορφή επικοινωνίας.. και δεν νομίζω να είναι ότι καλύτερο όταν δεν απευθύνεσαι σε υπολογιστή..
p.ss. Επίσης τον περασμένο μήνα τα ΕΛ.ΤΑ εξαφάνισαν ένα γράμμα που ήθελα, οπότε θα τα ακούσουν.. (ας είναι και από το blog μου)
Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011
20 Ιουλίου 1974
Μια ανάρτηση για να σου θυμίσει ότι η μισή Κύπρος είναι κατεχόμενη.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να πάμε και να ζήσουμε στον τόπο όπου μεγάλωσαν οι γονείς μας.
Η Τουρκία έχει εποικήσει το νησί μας με χιλιάδες Τούρκους.
Δεν με ενδιαφέρει αν εσύ που διαβάζεις νιώθεις την τρίχα σου να σηκώνεται όταν βλέπεις την κυπριακή ή την ελληνική σημαία.
Δεν με ενδιαφέρει αν φωνάζεις ότι η Κύπρος είναι ελληνική ή ότι η Κύπρος ανήκει στον λαό της.
Με ενδιαφέρει όμως να νιώσεις λίγο εγωισμό..
Να ασχοληθείς με την Τουρκία και όχι να κρυβεσαι πίσω από τους τουρκοκύπριους που δεν γνώρισες ποτέ..
Δεν ξέρω τι γίνεται τα τελευταία 37 χρόνια..
Βλέπω και καταλαβαίνω όμως τι γίνεται τα τελευταία 15 χρόνια.
Και είναι παράλογο..
Εμείς όλο δίνουμε και δίνουμε και δίνουμε..
Πότε ήταν η τελευταία φορά που απαιτήσαμε κάτι?
Εμείς απλά σβήσαμε την κατοχή, τους πρόσφυγες, τους αγνοούμενους.. όλα.
Αυτοί με την παραμικρή ευκαιρία αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος.
Εμείς ντρεπόμαστε να πούμε ότι η μισή Κύπρος είναι κατεχόμενη.
Θυμάμαι κάποτε που πήγαινα με την οικογένεια μου στις συναυλίες του Νταλάρα και όλο το στάδιο τραγουδούσε το ''Λογαριάσατε λάθος'' και το ''Αμμόχωστος''.
Θυμάμαι που κάποτε τα τετράδια μας στο δημοτικό είχαν τα κατεχόμενα χωριά.
Θυμάμαι που κάποτε στο οδόφραγμα της λήδρας υπήρχε το μνημείο για τους αγνοούμενους.
Θυμάμαι που κάναμε την αντικατοχική διανυκτέρευση στο Λήδρα Πάλας.
Θυμάμαι το ''Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι'' που μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ''Δεν ξεχνώ'' και τώρα σβήστηκε εντελώς.
Γιατί σταμάτησαν όλα αυτά?
Μήπως δεν υπάρχει κατοχή πια?
Βαρέθηκα να ακούω το ποίημα..
Την ''δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση''
Πόσο να είμαστε εμείς τα καλά παιδιά?
Εμείς σταματήσαμε να κάνουμε εκδηλώσεις.
Αυτοί γιατί σήμερα θα κάνουν παρέλαση?
Εμείς ρίξαμε κάτω το μνημείο των αγνοούμενων.
Αυτοί γιατί θα ανάψουν την σημαία στον Πενταδάκτυλο?
Δεχόμαστε να μας πουλούν ρεύμα και να αυτό-διατυμπανίζονται ως ανθρωπιστές.
Οταν εμείς τους το δίναμε δωρεάν γιατί δεν το ανέφερε κανείς?
Ο Ερτογαν δηλώνει ότι δεν υπάρχει ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Κύπρος
Ο πρόεδρος μας γιατί δέχεται να βγάζει τα διακριτικά της δημοκρατίας για να πάει στα κατεχόμενα?
Λίγο εγωισμό τίποτα άλλο..
Δεν έχουμε το δικαίωμα να πάμε και να ζήσουμε στον τόπο όπου μεγάλωσαν οι γονείς μας.
Η Τουρκία έχει εποικήσει το νησί μας με χιλιάδες Τούρκους.
Δεν με ενδιαφέρει αν εσύ που διαβάζεις νιώθεις την τρίχα σου να σηκώνεται όταν βλέπεις την κυπριακή ή την ελληνική σημαία.
Δεν με ενδιαφέρει αν φωνάζεις ότι η Κύπρος είναι ελληνική ή ότι η Κύπρος ανήκει στον λαό της.
Με ενδιαφέρει όμως να νιώσεις λίγο εγωισμό..
Να ασχοληθείς με την Τουρκία και όχι να κρυβεσαι πίσω από τους τουρκοκύπριους που δεν γνώρισες ποτέ..
Δεν ξέρω τι γίνεται τα τελευταία 37 χρόνια..
Βλέπω και καταλαβαίνω όμως τι γίνεται τα τελευταία 15 χρόνια.
Και είναι παράλογο..
Εμείς όλο δίνουμε και δίνουμε και δίνουμε..
Πότε ήταν η τελευταία φορά που απαιτήσαμε κάτι?
Εμείς απλά σβήσαμε την κατοχή, τους πρόσφυγες, τους αγνοούμενους.. όλα.
Αυτοί με την παραμικρή ευκαιρία αναγνωρίζουν το ψευδοκράτος.
Εμείς ντρεπόμαστε να πούμε ότι η μισή Κύπρος είναι κατεχόμενη.
Θυμάμαι κάποτε που πήγαινα με την οικογένεια μου στις συναυλίες του Νταλάρα και όλο το στάδιο τραγουδούσε το ''Λογαριάσατε λάθος'' και το ''Αμμόχωστος''.
Θυμάμαι που κάποτε τα τετράδια μας στο δημοτικό είχαν τα κατεχόμενα χωριά.
Θυμάμαι που κάποτε στο οδόφραγμα της λήδρας υπήρχε το μνημείο για τους αγνοούμενους.
Θυμάμαι που κάναμε την αντικατοχική διανυκτέρευση στο Λήδρα Πάλας.
Θυμάμαι το ''Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι'' που μέσα σε λίγα χρόνια έγινε ''Δεν ξεχνώ'' και τώρα σβήστηκε εντελώς.
Γιατί σταμάτησαν όλα αυτά?
Μήπως δεν υπάρχει κατοχή πια?
Βαρέθηκα να ακούω το ποίημα..
Την ''δίκαιη, βιώσιμη και λειτουργική λύση''
Πόσο να είμαστε εμείς τα καλά παιδιά?
Εμείς σταματήσαμε να κάνουμε εκδηλώσεις.
Αυτοί γιατί σήμερα θα κάνουν παρέλαση?
Εμείς ρίξαμε κάτω το μνημείο των αγνοούμενων.
Αυτοί γιατί θα ανάψουν την σημαία στον Πενταδάκτυλο?
Δεχόμαστε να μας πουλούν ρεύμα και να αυτό-διατυμπανίζονται ως ανθρωπιστές.
Οταν εμείς τους το δίναμε δωρεάν γιατί δεν το ανέφερε κανείς?
Ο Ερτογαν δηλώνει ότι δεν υπάρχει ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Κύπρος
Ο πρόεδρος μας γιατί δέχεται να βγάζει τα διακριτικά της δημοκρατίας για να πάει στα κατεχόμενα?
Λίγο εγωισμό τίποτα άλλο..
Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011
Εορταστικό post 3/3
Τελικά το timing είναι το παν.
Ετσι λες. Ισως να ισχύει. Το λες μετά τη γιορτή όμως.
Απο την άλλη εγώ δεν είμαι που σου ζήτησα το τηλέφωνο όταν έπρεπε?
Επειδή όμως το blog γιορτάζει, συνεχίζω τα επετειακά..
έκανα μια μικρή αναδρομή στον χρόνο που μας πέρασε..
Ενας χρόνος γεμάτος ωραίες αναμνήσεις, με λίγες άσχημες αν τον συγκρίνω με προηγούμενους..
Το περιπλανώμενο τέρας είναι ευχαριστημένο και γι'αυτό θα σας απονέμει τα βραβεία..
Τα αξίζετε όλοι!!
Βραβείο..
- φανατικού (πραγματικού) αναγνώστη: goes to.. Sis
- σχολιαστή: goes to.. Καρατελλιστής (in and out)
- είρωνα: Ca
- περήφανου αναγνώστη: its a tie! Cuzzz + Μάνα
- blog-mentor: μα φυσικά στην sambo μου..
- blog-φιλία: γ@Μ%$.. και Δέρνει
- blogger-θέλω να γνωρίσω: Free Spirit, Amelie
- ειδικό βραβείο: στον πιο ακούραστο χρυσοθήρα, που σκάβει από εδώ, σκάβει από εκεί, ασταμάτητα, αλλά τελικά βρήκε το χρυσάφι του! Και έχει και γενέθλια αύριο! :)
Το περιπλανώμενο τέρας θα συνεχίσει τα ταξίδια του, και θα εμφανίζεται εκεί που δεν το θέλεις για να σου σπάσει τα νεύρα, ή εκεί που πραγματικά το χρειάζεσαι..
http://www.youtube.com/watch?v=z8XpnD8qIkQ&feature=BFa&list=FLnxn5s-o1yQk&index=69
Το περιπλανώμενο τέρας θα συνεχίσει τα ταξίδια του, και θα εμφανίζεται εκεί που δεν το θέλεις για να σου σπάσει τα νεύρα, ή εκεί που πραγματικά το χρειάζεσαι..
http://www.youtube.com/watch?v=z8XpnD8qIkQ&feature=BFa&list=FLnxn5s-o1yQk&index=69
Εορταστικό post 2/3
Ιούλιος : Γεννήθηκαν οι ιστορίες του περιπλανώμενου τέρατος!! Και το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν το ''Γυρνώντας το Γαλαξία με Ωτοστόπ''. Εγραφα ωραία posts τότε.. :)
Αύγουστος: Συγγραφικός οίστρος! 10 αναρτήσεις και πολλά πολλά ωραία από την αρχή του erasmus στο Lund.
Σεπτέμβρης: Θυμάμαι, ήταν όταν πορώθηκα με το νοσοκομείο στη Σουηδία. Και που μου έσπασε τα νεύρα μου η Ι. Αλλά μετά ευτυχώς ήρθε η P. (erasmus.. προβλέπεται..)
Οκτώβρης: Ηταν ωραία στο Lund.. No lo crees? :)
Νοέμβρης: Το πιο ωραίο ταξίδι που έκανα, και φυσικά τα αξέχαστα tour de chambre!!
Δεκέμβρης: Επιστροφή στην Θεσσαλονίκη! Ωχ, είχε ξεκινήσει η παθολογία τότε.. Οι αναρτήσεις είχαν μειωθεί δραματικά..
Γενάρης: Παθολογία.. 1 post..(γεια σου flawless που έκανες το διάβασμα ωραίο)
Φλεβάρης: Ακόμη παθολογία.. 1 post (με μια μοναδική εξαίρεση)
Μάρτης: Μια εβδομάδα με τα όλα της! Τελος! Check! Cuzzzzz έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα!!
Απρίλης: Παιδιατρική.. 6 ολόκληρες εβδομάδες! και μου λες τώρα ότι φταίει το timing..
Μάιος: mini συγγραφικός οίστρος.. 9 αναρτήσεις.. δεν έσπασε το ρεκόρ του Αυγούστου.. lemon splash, και μετά η διάσημη ομπρέλα..
Ιούνιος: Μόνο 3 ημέρες..Αλλά 3 γεμάτες ημέρες.. Μάλλον 3 γεμάτες νύχτες.. Λίγο πριγκήπισσα και λίγο αλάνι.. Και μετά Κρήτη..
Ιούλιος: Μέχρι στιγμής όχι ακριβώς όπως το περίμενα. Αλλά έρχεται και ποτέ κάτι όπως το περιμένουμε?
Και είναι ωραία που είμαστε όλοι διαφορετικοί..
Κυριακή 17 Ιουλίου 2011
Εορταστικό post 1/3
Σε λίγες ημέρες κλείνει ένας ολόκληρος χρόνος για το blog αυτό.
Αν ήταν βρέφος, θα είχε τριπλασιάσει το βάρος του, θα είχε αυξήσει κατά 25% το ύψος του και θα άρχιζε να κάνει τα πρώτα του ασταθή βήματα. (έτσι για να μην ξεχνάμε την παιδιατρική)
Θυμάμαι όταν έγραψα το πρώτο post πέρσι το καλοκαίρι. Δεν υπήρχε κάποιος σπουδαίος λόγος να το κάνω.
Ηταν κάτι που έγινε τυχαία. Στην αρχή φυσικά θα το παραδεχτώ, είχα μεγάλες προσδοκίες. Μετά είδα σιγά σιγά ότι δεν είναι εύκολο πράγμα να γράφεις πάντα ωραία και έξυπνα posts.
Μπορεί και να είναι, απλά να μην είναι για μένα.
Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι είμαι ευχαριστημένος που το έκανα. Και που τώρα μπορώ να γυρίσω πίσω και να διαβάσω και να θυμηθώ κάποια πράγματα που έζησα αυτό το χρόνο.
Σίγουρα δεν είναι τα πάντα γραμμένα. Υπάρχουν πολλά που προτίμησα να μην γράψω (η κατάρα του ''επώνυμου'' blogger που λέει και η αδερφή μου)
Και υπάρχουν και αρκετά που τα έγραψα απλά επειδή ήθελα να γράψω κάτι..
Αλλά η ουσία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι διάβασαν κατά καιρούς τις ιστορίες του περιπλανώμενου τέρατος και ελπίζω να το διασκέδασαν, λίγο ή πολύ.
Με αγάπη από το google analytics
μέχρι σήμερα, όλο αυτό το χρόνο πέρασαν από εδώ..
- 3,879 visits
- 1,437 absolute unique visitors (για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους, το google είναι έξυπνο, αλλά εσύ που μπήκες από το σπίτι, τη δουλειά, τη σχολή και το σπίτι του ξάδερφου σου, είσαι πιο έξυπνος και μετράς σαν 4 absolute unique visitors!)
από..
-16 countries: Ελλάδα, Κύπρος, Σουηδία, Πολωνία, Φινλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Εσθονία, Μεξικό, Βέλγιο, Τσεχία, Πορτογαλία (Κίνα γιοκ)
Τα πιο συνηθισμένα γκουγκλαρίσματα που οδήγησαν κάποιο στο blog μου ήταν τα 3 κλασικά
''erasmus στη σουηδία''
''περιπλανώμενο τέρας''
''σουηδέζες''
αλλά εμένα μου άρεσαν φυσικά τα πιο πρωτότυπα
''ένα κορίτσι μου είπε δεν θα σε ξαναδώ'' (αυτόν τον συμπονώ)
''με είπε τέρας'' (αυτόν ελπίζω να τον βοήθησα)
''πως να περάσω την παθολογία ζαμπούλη'' (και αυτόν)
''ζαχαροπλαστείο στη Θεσσαλονίκη ζητά πωλήτρια'' (αυτόν όχι)
Αυτά τα λίγα για να μην σας κουράσω.
Σύντομα και το επόμενο εορταστικό post.
p.s. τραγούδι (που απλά μου κόλλησε): http://www.youtube.com/watch?v=kVpv8-5XWOI&feature=BFa&list=FLnxn5s-o1yQk&index=10
p.s.2 η ημερομηνία γενεθλίων του blog δεν ήταν τυχαία..
Αν ήταν βρέφος, θα είχε τριπλασιάσει το βάρος του, θα είχε αυξήσει κατά 25% το ύψος του και θα άρχιζε να κάνει τα πρώτα του ασταθή βήματα. (έτσι για να μην ξεχνάμε την παιδιατρική)
Θυμάμαι όταν έγραψα το πρώτο post πέρσι το καλοκαίρι. Δεν υπήρχε κάποιος σπουδαίος λόγος να το κάνω.
Ηταν κάτι που έγινε τυχαία. Στην αρχή φυσικά θα το παραδεχτώ, είχα μεγάλες προσδοκίες. Μετά είδα σιγά σιγά ότι δεν είναι εύκολο πράγμα να γράφεις πάντα ωραία και έξυπνα posts.
Μπορεί και να είναι, απλά να μην είναι για μένα.
Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι είμαι ευχαριστημένος που το έκανα. Και που τώρα μπορώ να γυρίσω πίσω και να διαβάσω και να θυμηθώ κάποια πράγματα που έζησα αυτό το χρόνο.
Σίγουρα δεν είναι τα πάντα γραμμένα. Υπάρχουν πολλά που προτίμησα να μην γράψω (η κατάρα του ''επώνυμου'' blogger που λέει και η αδερφή μου)
Και υπάρχουν και αρκετά που τα έγραψα απλά επειδή ήθελα να γράψω κάτι..
Αλλά η ουσία είναι ότι κάποιοι άνθρωποι διάβασαν κατά καιρούς τις ιστορίες του περιπλανώμενου τέρατος και ελπίζω να το διασκέδασαν, λίγο ή πολύ.
Με αγάπη από το google analytics
μέχρι σήμερα, όλο αυτό το χρόνο πέρασαν από εδώ..
- 3,879 visits
- 1,437 absolute unique visitors (για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους, το google είναι έξυπνο, αλλά εσύ που μπήκες από το σπίτι, τη δουλειά, τη σχολή και το σπίτι του ξάδερφου σου, είσαι πιο έξυπνος και μετράς σαν 4 absolute unique visitors!)
από..
-16 countries: Ελλάδα, Κύπρος, Σουηδία, Πολωνία, Φινλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Εσθονία, Μεξικό, Βέλγιο, Τσεχία, Πορτογαλία (Κίνα γιοκ)
Τα πιο συνηθισμένα γκουγκλαρίσματα που οδήγησαν κάποιο στο blog μου ήταν τα 3 κλασικά
''erasmus στη σουηδία''
''περιπλανώμενο τέρας''
''σουηδέζες''
αλλά εμένα μου άρεσαν φυσικά τα πιο πρωτότυπα
''ένα κορίτσι μου είπε δεν θα σε ξαναδώ'' (αυτόν τον συμπονώ)
''με είπε τέρας'' (αυτόν ελπίζω να τον βοήθησα)
''πως να περάσω την παθολογία ζαμπούλη'' (και αυτόν)
''ζαχαροπλαστείο στη Θεσσαλονίκη ζητά πωλήτρια'' (αυτόν όχι)
Αυτά τα λίγα για να μην σας κουράσω.
Σύντομα και το επόμενο εορταστικό post.
p.s. τραγούδι (που απλά μου κόλλησε): http://www.youtube.com/watch?v=kVpv8-5XWOI&feature=BFa&list=FLnxn5s-o1yQk&index=10
p.s.2 η ημερομηνία γενεθλίων του blog δεν ήταν τυχαία..
Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011
Απλά μαθηματικά
Οταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να μην ξαναδούν ο ένας τον άλλο, πάντα ο ένας είναι ο χαμένος.
Εννοώ ότι πάντα ο ένας νιώθει άσχημα..
Ο άλλος απλά δεν ενδιαφέρεται.
Δεν γίνεται να νιώθουν και οι δύο άσχημα.
Αν και οι δύο νιώθουν άσχημα, τότε γιατί αποφασίζουν να μην ξαναδούν ο ένας τον άλλο?
Είναι τόσο απλά τα πράγματα μερικές φορές, και εμείς επιμένουμε να τα κάνουμε πολύπλοκα.
Πάω να μεθύσω με την Amita που έχω στο ψυγείο..
p.s. Μακάρι να είχα τα πτυχία σου μάειρα μου..
Εννοώ ότι πάντα ο ένας νιώθει άσχημα..
Ο άλλος απλά δεν ενδιαφέρεται.
Δεν γίνεται να νιώθουν και οι δύο άσχημα.
Αν και οι δύο νιώθουν άσχημα, τότε γιατί αποφασίζουν να μην ξαναδούν ο ένας τον άλλο?
Είναι τόσο απλά τα πράγματα μερικές φορές, και εμείς επιμένουμε να τα κάνουμε πολύπλοκα.
Πάω να μεθύσω με την Amita που έχω στο ψυγείο..
p.s. Μακάρι να είχα τα πτυχία σου μάειρα μου..
Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011
Μπερδεμένο καλοκαίρι
Μπερδεμένο το καλοκαίρι φέτος.
Ενώ για όλους γύρω μου φαίνεται ξεκάθαρο..
Τελειώνουμε ρε! Ας μην λέω μεγάλες κουβέντες όμως με τη σχολή μου..
Μέχρι να περαστεί και ο τελευταίος βαθμός..
Μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο να μας το βγάλουν απότον κώλο τη μύτη.
Αχ αυτή η υπέρτατη σχολή.. που μου έδωσε τόσα εφόδια.
Με έμαθα πάντως, όταν ζητώ κάτι από κάποιον να του το εξηγώ λες και είναι παιδάκι του δημοτικού (μέχρι την πρώτη τάξη, όχι περισσότερο, μετά αρχίζουν τα αγγλικά και νομίζουν ότι έγιναν επιστήμονες).
Τελοσπάντων.. κάπου εδώ στην Αγία Βαρβάρα τελειώνει η φοιτητική μου ζωή.
Στην Αγία Βαρβάρα στην Κρήτη εννοώ.. μην πηγαίνει ο νους σου για την Αγία Βαρβάρα της Κύπρου.. εκεί δεν με θέλουν! (κάποιοι κατάλαβαν)
Επιστρέφω όμως.. μπερδεμένα τα πράγματα.
Για το τι θα γίνει στη συνέχεια.
Δεν εννοώ για τον Σεπτέμβρη και μετά. Εκεί έχω σχέδια. Και αυτοπεποίθηση. Και επιθυμίες.
Και θα τις αναλύσω σε άλλο post. Μπορεί να μην είμαι σαν τους φίλους μου εδώ από το UOC (University of Crete) που λίγο πολύ είναι έτοιμοι να πάνε στη Γερμανία, αλλά δεν μετανιώνω για την επιλογή που έκανα για τη Σουηδία.
Ανυπομονώ πολύ να πάω και να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό! Το περιπλανώμενο τέρας δεν μασάει!!
Πάλι ξέφυγα.. είπα είναι μπερδεμένα τα πράγματα..
Για το καλοκαίρι εννοώ.. Ορκωμοσία κτλ.. αλλά μετά?
Τελικά θα κάνουμε κάτι μαζί? Πως να το πω.. μαζί?
Εγώ θέλω να αλλάζω το πρόγραμμα μου αν αξίζει.
Ξέρω τι θέλω, αλλά δεν αποφασίζω μόνος μου.
Και αν δεν βρεθούμε δεν μπορούμε να αποφασίσουμε μαζί.
p.s. http://www.youtube.com/watch?v=9qLiG8HSrqY&feature=related
p.s.2 ο τρίποδας ενώθηκε και πάλι στην Κρήτη. Οι επόμενες μέρες θα είναι αξέχαστες!!!
p.s.3 Στον αγαπημένο μου φίλο, προπονητή και πιο φανατικό αναγνώστη του blog, θέλω να πω ότι σιγά σιγά επιστρέφω στις κλαγγές (πολύ αργά και σταδιακά, μην έχεις υψηλές απαιτήσεις)
p.s.4 σε όλους εσάς.. μην μασάτε! περάστε ένα τέλειο καλοκαίρι!
p.s.5 αρχίζω να συμπαθώ τις γάτες.. σαν κατοικίδιο είναι αρκετά ως πολύ πιο καθαρές από τους κουνελάρες!!!
p.s.6 ''Νεαρέ, την καρπούζα που την πας?'' :)
Ενώ για όλους γύρω μου φαίνεται ξεκάθαρο..
Τελειώνουμε ρε! Ας μην λέω μεγάλες κουβέντες όμως με τη σχολή μου..
Μέχρι να περαστεί και ο τελευταίος βαθμός..
Μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο να μας το βγάλουν από
Αχ αυτή η υπέρτατη σχολή.. που μου έδωσε τόσα εφόδια.
Με έμαθα πάντως, όταν ζητώ κάτι από κάποιον να του το εξηγώ λες και είναι παιδάκι του δημοτικού (μέχρι την πρώτη τάξη, όχι περισσότερο, μετά αρχίζουν τα αγγλικά και νομίζουν ότι έγιναν επιστήμονες).
Τελοσπάντων.. κάπου εδώ στην Αγία Βαρβάρα τελειώνει η φοιτητική μου ζωή.
Στην Αγία Βαρβάρα στην Κρήτη εννοώ.. μην πηγαίνει ο νους σου για την Αγία Βαρβάρα της Κύπρου.. εκεί δεν με θέλουν! (κάποιοι κατάλαβαν)
Επιστρέφω όμως.. μπερδεμένα τα πράγματα.
Για το τι θα γίνει στη συνέχεια.
Δεν εννοώ για τον Σεπτέμβρη και μετά. Εκεί έχω σχέδια. Και αυτοπεποίθηση. Και επιθυμίες.
Και θα τις αναλύσω σε άλλο post. Μπορεί να μην είμαι σαν τους φίλους μου εδώ από το UOC (University of Crete) που λίγο πολύ είναι έτοιμοι να πάνε στη Γερμανία, αλλά δεν μετανιώνω για την επιλογή που έκανα για τη Σουηδία.
Ανυπομονώ πολύ να πάω και να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό! Το περιπλανώμενο τέρας δεν μασάει!!
Πάλι ξέφυγα.. είπα είναι μπερδεμένα τα πράγματα..
Για το καλοκαίρι εννοώ.. Ορκωμοσία κτλ.. αλλά μετά?
Τελικά θα κάνουμε κάτι μαζί? Πως να το πω.. μαζί?
Εγώ θέλω να αλλάζω το πρόγραμμα μου αν αξίζει.
Ξέρω τι θέλω, αλλά δεν αποφασίζω μόνος μου.
Και αν δεν βρεθούμε δεν μπορούμε να αποφασίσουμε μαζί.
p.s. http://www.youtube.com/watch?v=9qLiG8HSrqY&feature=related
p.s.2 ο τρίποδας ενώθηκε και πάλι στην Κρήτη. Οι επόμενες μέρες θα είναι αξέχαστες!!!
p.s.3 Στον αγαπημένο μου φίλο, προπονητή και πιο φανατικό αναγνώστη του blog, θέλω να πω ότι σιγά σιγά επιστρέφω στις κλαγγές (πολύ αργά και σταδιακά, μην έχεις υψηλές απαιτήσεις)
p.s.4 σε όλους εσάς.. μην μασάτε! περάστε ένα τέλειο καλοκαίρι!
p.s.5 αρχίζω να συμπαθώ τις γάτες.. σαν κατοικίδιο είναι αρκετά ως πολύ πιο καθαρές από τους κουνελάρες!!!
p.s.6 ''Νεαρέ, την καρπούζα που την πας?'' :)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)