Spännande!

Πέρασαν ήδη δύο εβδομάδες στην κλινική!

Η ζωή στην Sundsvall αρχισε να μπαίνει σε ρυθμό και κάθε μέρα είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

πολύ σύντομα τα στάδια του τάρανδου.. Ετσι για να ξέρουν αυτοί που θα έρθουν στο μέλλον.. που είχαμε μείνει? Α ναι, στο στάδιο 4ο

στάδιο 5ο: Θέλω να φύγω. Δεν ξέρω τίποτα. (και βλέπω εφιάλτες με τον πρώτο ασθενή που τον έστειλα σπίτι.. Οτι δεν ήταν απλά ένα κρυολόγημα αλλά ήταν μικροβιακή φαρυγγοαμυγδαλίτιδα που θα κάνει απόστημα και θα έχει επιπλοκές..)

σταδιο 6ο: Είμαι εδώ και θα τα καταφέρω. Μαθαίνω γρήγορα τόσα πολλά πράγματα! Και μου αρέσει!!

Τώρα πρέπει να σας αφήσω. Ηταν μια γεμάτη εβδομάδα, και έχω τόοοσα πολλά πράγματα να διαβάσω! 

p.s. Είδα και το πρώτο μηκώνιο! :)

p.ss ακόμα δεν κατάλαβα γιατί με πληρώνουν!

p.sss. μουσική πρόταση από τη Φινλανδία :)

 http://www.youtube.com/watch?v=cl5FdvRR4pQ&feature=BFa&list=FLy2OzYnDubyPOpSxPUSrXgg&lf=plpp_video

p.ssss πόση ώρα μπορείς να περιμένεις για ένα ψάρι που δεν θα έρθει ποτέ? 

Το βλέμα του τάρανδου..

Οταν πας σε μια ξένη χώρα να κάνεις ειδικότητα, διαφορετικη από εκεί που σπούδασες και με εντελώς διαφορετική γλώσσα (και κουλτούρα και κοινωνία και αξίες.. τουλάχιστον με όχι τόσο διαφορετικό καιρό - τρομάρα μου), υπάρχουν κάποια στάδια προσαρμογής.

Αυτά τα στάδια είναι σταθερά, αλλά εξαρτάται από εσένα και τις συγκυρίες πόσο θα διαρκέσει το κάθε ένα. Είναι όπως τα στάδια που περνάει ένας ασθενής με ανίατη νόσο. (άρνηση - θυμός - διαπραγμάτευση - κατάθλιψη - και τελικά αποδοχή).

Και αφού περνώ τα συγκεκριμένα στάδια, είπα να τα καταγράψω..

Στάδιο 0: Πήρες τη θέση που ήθελες, νιώθεις ότι πέρασες από μία συνέντευξη άρα όπως και να χει κάτι αξίζεις. Και φυσικά είσαι (πολύ) ενθουσιασμένος.

Στάδιο 1: Πρώτες ημέρες στο νοσοκομείο. Ακόμη δεν έχεις άμεση επαφή με τους ασθενείς. Μόνο με τους συναδέλφους. Οταν σου μιλούν πιάνεις τα μισά (στο καλό των περιπτώσεων) και ότι και να λένε, στο μυαλό σου μεταφράζεται σε ''είσαι χαζός?''
Οταν λοιπόν σε ''πουν'' χαζό 3-4 överläkare (ειδικοί γιατροί) και καμιά δεκαριά νοσοκόμες περνάς στο στάδιο 2..

Στάδιο 2: Συγχαρητήρια! Παρόλο που σκέφτηκες να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις, έμεινες να το παλέψεις. Σε αυτό το στάδιο πλέον μιλάς με περισσότερους. Εκτός από γιατρούς, γραμματείες και φυσικά τις (αγαπημένες σουηδέζες) νοσοκόμες, τολμάς να μιλήσεις και λίγο με ασθενείς, Πλέον δεν σου λένε ότι είσαι χαζός. Σου μιλούν και έχουν απλά το ύφος του τάρανδου. Δηλαδή καταλαβαίνεις ότι ενώ μιλούν, στο κεφάλι τους μέσα σκέφτονται ''τώρα αυτός καταλαβαίνει τι του λέω?''. Υφίσταται ακόμα η σκέψη του να τα παρατήσω όλα και να φύγω.

Στάδιο 3: Αγχος. Είναι πολύ δύσκολο. Δεν θα τα καταφέρω.

Στάδιο 4: Σκέφτεσαι μέσα σου ότι όσο δύσκολο και να είναι, θα το παλέψεις, και ότι δεν τους χρωστάς τίποτα. Αν δεν σε ήθελαν να μην σε προσλάμβαναν. Και αν έχουν το ίδιο θάρρος ας δοκιμάσουν να κάνουν το ίδιο. Και ότι θα δυσκολευτείς πολύ, αλλά θα δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό. Ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις, θα είσαι πιο δυνατός από τις εμπειρίες που απέκτησες.

Μετά από μια εβδομάδα στο νοσοκομείο λοιπόν, πέρασα τα πιο πάνω στάδια. Τώρα βρίσκομαι στην αρχή του 4ου. Not bad. Not bad att all! Ποια στάδια ακολουθούν δεν ξέρω, αλλά θα τα ανακαλύψω σίγουρα στην πορεία.

Προς το παρόν, εκμεταλλεύτηκα την καλή παρέα και είπα να συνεχίσω την ''προσαρμογή'' και με πιο ευχάριστους τρόπους!

οκ, τόσο καλοί σαν τον Olle δεν ήμασταν..
http://www.youtube.com/watch?v=PUjs9E6GvJc


αλλά τουλάχιστον τάρανδος δεν μας κυνήγησε!
http://www.youtube.com/watch?v=VSxR3XNwVNs&feature=youtu.be

μουσική (εγώ τώρα το ανακάλυψα)
http://www.youtube.com/watch?v=hLQl3WQQoQ0&ob=av2e

Αδιανόητο!

Αδιανόητο σας λέω. Helt otroligt!
Κι όμως.. Σήμερα ο συγκάτοικος έκανε το αδιανόητο!
Πήγε για να κάνει φυσιοθεραπεία, και αντί να πληρώσει, τον πλήρωναν την ώρα που την έκανε!

Πολύ μπροστά ο συγκάτοικος. Πιο μπροστά και από τον Πάνο σας λέω. Γίνεται??



p.s. ο κύριος Μπρόκολο μας έχει σπάσει τα νεύρα.

p.s.2 Τα σουηδάκια γιατί δεν κλαίνε? Ποτέ όμως? :)

p.s.3 Μεγάλη μέρα σήμερα. Εκανα το πρώτο μου diktat!

Σουηδικές παραξενιές (1)

Οκ, τους Σουηδούς γενικά τους έχω πολύ ψηλά σαν άνθρωπους.
Και ας με κατηγορούν διάφοροι ότι δεν έχω ζήσει ακόμη στη Σουηδία αρκετό καιρό,
ή ας επιμένει η μαμα μου ότι έπαθα σουηδομανία και νομίζω ότι όλα εδώ είναι τέλειο.

Σήμερα παρατήρησα την πρώτη (σοβαρή) σουηδική παραξενιά και γιαυτό την μοιράζομαι μαζί σας.

Ημασταν με το νέο συγκάτοικο στο ΙΚΕΑ (ναι, είναι λίγο παράξενο το αίσθημα να ψωνίζεις από το ΙΚΕΑ ενώ είσαι Σουηδία!) και αφού τελειώσαμε τα ψώνια μας περιμέναμε το λεωφορείο.
Η ώρα ήταν 8, λεωφορείο είχε κάθε μισή ώρα, το ΙΚΕΑ ήταν σε ένα εμπορικό έξω από την πόλη και η θερμοκρασία ήταν στους - 10.
Οπως καταλαβαίνεται είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος στη στάση και όταν ήρθε το λεωφορείο εμείς σταθήκαμε στο τέλος της ωραίας ουράς.
Στα λεωφορεία στη Sundsvall μπορείς να πληρώσεις μόνο με κάρτα του λεωφορείου (''γεμίζεις'' την κάρτα σου στα περίπτερα ασπούμε) ή με πιστωτική. ΟΧΙ ΜΕΤΡΗΤΑ.
Σε μια στιγμή σταματά ο κόσμος να μπαίνει μέσα, και από το τζάμι καταλαβαίνω ότι ο οδηγός εξηγούσε σε μια σουηδέζα 40αρα, που ήταν με τις 25 κορώνες (2,5 ευρώ) στο χέρι ότι δεν μπορεί να της κόψει εισιτήριο γιατί δεν δέχεται μετρητά. Αυτή του λέει ότι δεν έχει πιστωτική, και αυτός της λέει απλά ότι δεν μπορεί να την βάλει μέσα. Το τι εναλλακτική της έδωσε, από τη στιγμή που ήμασταν σε ένα εμπορικό που είχε ήδη κλείσει, στη μέση του πουθενά δεν την άκουσα, αλλά βλέπω την κυρία να βγαίνει από το λεωφορείο σιγοβρίζοντας..

Περνάει δίπλα από όλη την ουρά και ξεκινά να περπατά παράλληλα με τον δρόμο.. Κανένας δεν είπε τίποτα. Μόλις προχώρησε στα 5 μέτρα, τρέχω και της λέω
- Συγνώμη, μπορώ να πληρώσω εγώ με την πιστωτική μου αν θέλετε.
- Αλήθεια? Ορίστε τα λεφτά. (και μου τα δίνει ακριβώς, αφού τα κρατούσε ακόμα στο χέρι). Σε ευχαριστώ πολύ.
- Τίποτα. Σιγά το πράγμα
Και έτσι και έγινε.

Η παραξενιά ποια είναι τώρα.. Οκ.. ο πίσω της, ο παραπίσω της, ή έστω κάποιος από τους 10 Σουηδούς που ήταν μπροστά μας και άκουγαν την συζήτηση, δεν βρέθηκε ένας να της πει να πληρώσει με την κάρτα του? Αφού στο κάτω κάτω έβλεπαν ότι είχε τα λεφτά στο χέρι.. Και φυσικά όλοι είχαν πιστωτική μαζί τους. Σουηδία είμαστε.
Και ακόμα παραπέρα.. Από τη στιγμή που ούτε ένας δεν προσφέρθηκε... Αυτή γιατί δεν ζήτησε από κάποιον να το κάνει? Σηκώθηκε να φύγει να πάει δεν ξέρω κι εγώ που, χωρίς να ρωτήσει κάποιον?

Σουηδοί - Ρομπότ 0-1..

p.s. πριν λίγες ημέρες επιβεβαίωσα ότι οι Σουηδοί αδυνατούν να ρωτήσουν τη μικρή λέξη ''εσύ?'' σε ένα μικρό τυπικό διάλογο του στυλ
- Σπουδάζεις
- Ναι
(και μετά μούγγα.. και αφού καταλαβαίνεις ότι δεν πρόκειται να σε ρωτήσει κάτι γυρίζεις κι εσύ μπροστά ευτυχισμένος)
Απλά δεν το γράφω σαν σκορ γιατί θεώρησα ότι ήταν μια καλή φάση, ένα δοκάρι για τα ρομπότ..

Μια καινούρια ιστορία ξεκινά..

για το περιπλανώμενο τέρας!
Σήμερα μετακόμισα στην καινούρια μου (πανέμορφη) πόλη που ονομάζεται Sundsvall, και όπου θα ξεκινήσω να δουλεύω στην παιδιατρική κλινική!!

Βρήκα το σπιτάκι που θα μένουμε με τον συγκάτοικο και αύριο υπογράφω το συμβόλαιο.
Εχουμε μια εβδομάδα να το επιπλώσουμε, θα το κάνουμε τέλειο για όλους όσους θέλετε να επισκεφτείτε!

Οι στόχοι για τους επόμενους μήνες δεν έχουν αλλάξει.
Ηταν ξεκάθαροι από την αρχή όταν ήρθα στην παγοχώρα!
Να δουλέψω όσο πιο πολύ γίνεται για να γίνω καλός παιδίατρος και φυσικά η Melissa.

Για το πρώτο ξεκινάμε δυναμικά, και είμαι αποφασισμένος να διαβάσω πολύ..

Για το δεύτερο.. σιγά σιγά..

πάντως ότι θα μου μαγειρεύει έτσι ωραία η Melissa από την πρώτη νύχτα στη Sundsvall δεν το περίμενα! :)

Σου κάνω καλό χωρίς να το καταλαβαίνεις..

Ετσι είναι κοριτσάκι(α)..
πρέπει να σε αφήσω να λιώσεις λίγο..

Κράτα τον ίδιο αριθμό..Σε καμιά δεκαετία θα σε ψάξω :)

(Οπως και να το κάνουμε ακούγεται καλύτερα να λέμε ότι γνωριστήκαμε στο tvättstuga παρά στο facebook)

2012.. best of the best!

 Γράφοντας από το δωρεάν wifi στον αερολιμένα Λάρνακας..
επειδή η πτήση μου έχει 2 ώρες καθυστέρηση και το μόνο που κινείται στα αφορολόγητα είναι το σουηδικό γκρουπ μου.
Απόψε επιστρέφω στην αγαπημένη μου παγόχωρα και το 2012
προβλέπεται να είναι γεμάτο καινούριες εμπειρίες!!



Οι καλύτερες διακοπές..
Οι διακοπές των Χριστουγέννων ήταν από τις καλύτερες διακοπές!
Γεμάτο πρόγραμμα, πολλοί φίλοι, κάστανα και δώρα!
Ηταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν για να γεμίσω τις μπαταρίες και να ξεκινήσω γεμάτος όρεξη την καινούρια αρχή!


2012..
Καινούριο σπίτι, δουλειά, οικογενειακές υποθέσεις (βλ.γάμοι), κτλ κτλ
νομίζω θα είναι ένας γεμάτος χρόνος και είμαι έτοιμος να τον ζήσω λεπτό προς λεπτό!


''Φίλε, ο φίλος σου άλλαξε..''
Οπως το είπα και στα τελευταία posts νομίζω ότι όλες οι εμπειρίες που παίρνουμε μας αλλάζουν σαν άνθρωπους και μας κάνουν καλύτερους. Ετσι παθαίνω κι εγώ.. και νιώθω ωραία για τις αλλαγές που βλέπω στον εαυτό μου.


Ομορφος κόσμος, κανέλα και δυόσμος
Είπα στην Κ. ότι βγήκα από τον όμορφο κόσμο που ζούσα πιο παλιά. Αυτή μου είπε ότι μόνο το ένα πόδι έβγαλα.. το άλλο είναι ακόμη εκεί. Ε ναι λοιπόν, για κάποια δευτερόλεπτα το έφερα και το άλλο στον αληθινό κόσμο. Μόνο για κάποια δευτερόλεπτα όμως..
Μετά το επανατοποθέτησα πίσω.. Γιατί θέλω και λίγο τον όμορφο κόσμο.. Και όταν ζήσει και η Κ. το ''best of the best'' θα με καταλάβει! :)


Σας εύχομαι μια καλή χρονιά γεμάτη αγάπη! Και μαγικά! Σε αυτούς που τα εκτιμάνε.. όχι σε όλους!

WTF???

Μα καλά εγώ ζω σε διαφορετικό κόσμο?
Και από τις δύο?
οκ, κάποτε ζούσα στον όμορφο κόσμο, όμως μετά το κατάλαβα και αναγκάστηκα να βγω από εκεί
παρόλο που δεν συμφωνούσα!
Και τώρα μου λέτε ότι πάλι κάνω λάθος?

Οχι, δεν θα νιώσω σε καμία περίπτωση ότι έκανα κάτι λάθος.
Ηταν από τις καλύτερες διακοπές Χριστουγέννων και στην φάση που είμαι δεν πρόκειται
να αφήσω την αυτοπεποίθηση μου και την καλή μου να χαλάσει.
Είμαστε ώριμοι άνθρωποι
Και για αυτό ακριβώς δεν καταλαβαίνω κάποιες συμπεριφορές..

Καλή χρονιά σας εύχομαι και να είστε πάντα σε αρμονία με τον εαυτό σας όπως είμαι εγώ!

p.s. η έκπληξη του γάμου προχωρά.. (ναι, ξέρω ότι είσαι φανατική αναγνώστρια.. κάτι περισσότερο δεν θα βρεις εδω μέσα! :p)
Αλλά αυτό που έμαθα τις προάλλες? Οτι διαβάζεις τόσα πολλά blogs? Νόμιζα ότι είχα κάποια αποκλειστικότητα.. =)