Το βορειότερο σημείο της γης..

..που έχω πάει είναι αυτό!!

Και παρά τις 5 ώρες ταξιδιού με το αυτοκίνητο, όταν κοίταξα τον χάρτη αντιλήφθηκα ότι ήμουν ακόμη στη νότια Σουηδία..
Τελικά αυτή η χώρα είναι τεράστια.. αν την γυρίσετε 180 μοίρες προς τα κάτω θα δείτε ότι φτάνει κάπου εκεί κοντά στη Σικελία!

Ξεκινήσαμε χθες το πρωί οι τέσσερις μας (εγώ, η R., η S. και ο S.) με προορισμό το Göteborg
(το γνωστό σε όλους Γκετεμπουργκ..)

Οσο προχωρούσαμε προς τα πάνω, τόσο πιο άσπρο γινόταν το τοπίο..

Φτάσαμε, το είδαμε, το βλέπετε..

 

Οταν ήρθε η ώρα να αφήσουμε το Göteborg και να γυρίσουμε στο Lund, όπως ήταν σχεδιασμένο, είχαμε όλοι μια όρεξη για περιπέτεια..

''Οσλο, όσλο, όσλο..'' αρχίσαμε να φωνάζουμε ρυθμικά στη S. για να την πείσουμε να διαγράψει την πρόβα που είχε με την ορχήστρα στο Lund, να συνεχίσουμε το ταξίδι και να κατευθυνθούμε προς τη Νορβηγία!

Δεν τα καταφέραμε για το Οσλο, καταφέραμε όμως να την πείσουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι και να διανυκτερεύσουμε κάπου! Το αντίτιμο φυσικά ήταν υψηλό. Στο αυτοκίνητο να ηχεί αποκλειστικά η συμφωνία του Wagner.
Είναι απίστευτο το συναίσθημα όταν οδηγάς νύχτα σε παγωμένους δρόμους μέσα σε σκοτεινά δάση!

Τελικά καταλήξαμε στο Tjörn και τυχαία βρήκαμε ένα αγρόκτημα με δωμάτια.
Τελειο!

 

Το ταξίδι αυτό ήταν απίστευτο!

Γεμάτο εμπειρίες, γεμάτο καινούριους τόπους!

Γεμάτο ευχάριστες αναμνήσεις!

p.s. Οταν η οδηγός είναι από τη Φινλανδία, απλά δεν ανησυχείς για τους παγωμένους δρόμους

p.s.2 Εσύ που το διαβάζεις και φυσικά δεν ξέρεις τι σκέφτομαι.. βρες παρέα, πάρε το αυτοκίνητο και ξεκίνα το ταξίδι. Ο προορισμός να είναι άγνωστος και να αποφασιστεί στην πορεία!

p.s.3 Εσύ που το διαβάζεις και σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι.. θα τα πούμε τον Αύγουστο! :)

TDC (tour de chambre) vol.2

Της το είπα στα μούτρα..
''chica..μπορείς άνετα να παίζεις στην primera division, αλλά προτιμάς να παίζεις στη segunda division''

Ο νοών νοείτω




p.s. και όχι μόνο primera division, εγώ θα την έβγαζα και Ευρώπη σίγουρα..
p.s.2 το τι απάντησε μόνο η Superwoman και ο Robin ξέρουν..

Η Παγοχώρα!

Την Πέμπτη τελειώσαμε με τις εξετάσεις,

και την Παρασκευή το πρωί από το παράθυρο μου μόλις ξύπνησα..

Το Lund μας αποχαιρετά με τον καλύτερο τρόπο!

''Θα καθυστερήσω λίγο διότι πρέπει να βάλω τις αλυσίδες στους τροχούς του ποδηλάτου''

ήταν το μήνυμα που μου έστειλε η S.

προφανώς δεν τις έβαλε..

και όπως και να το κάνουμε, το να κάνεις ποδήλατο στο χιόνι είναι μια εμπειρία..

φυσικά για όλους τους υπόλοιπους η ζωή συνεχίζεται κανονικά..

Το Lund είναι πανέμορφο ντυμένο στα άσπρα αλλά..
Λόγω του κρύου, ο εγκέφαλος μου υπολειτουργεί.
Η μύξα μου γίνεται παγάκι πριν προλάβει να τρέξει από τα ρουθούνια μου..

όμως τι μας νοιάζει?
πάμε για χιονοπόλεμο!!  :)

Πάρε μια ανάσα..

Τρέχουμε, τρέχουμε, τρέχουμε και ανησυχούμε συνεχώς για το μέλλον και προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα που θα μας βοηθήσουν μετά..

και κάπου εκεί ξεχνάμε το παρόν..

Ξεχνάμε να εκτιμήσουμε όσα έχουμε, να απολαύσουμε όλα τα μικρά θαύματα που γίνονται γύρω μας. Ξεχνάμε να πούμε στους ανθρώπους ότι τους αγαπάμε.

Μια ανάρτηση ειδικά για όλους εσάς που αγχώνεστε για πράγματα ασήμαντα,

που δεν απολαμβάνετε το τώρα, που δεν χαμογελάτε..

Ενα πραγματάκι θα σας πω..
Οταν θα έρθει η μέρα που τα κεριά θα στοιχίζουν περισσότερο από όσο η τούρτα των γενεθλίων σας.. Εκείνη τη στιγμή θα πρέπει να σκεφτείτε
''Δεν θα άλλαζα το παραμικρό''
Για εκείνη τη σκέψη λοιπόν πρέπει να ζείτε την κάθε στιγμή του σήμερα.

Και για να είμαι και λίγο πιο ρεαλιστής, μπορεί να μην προλάβετε καν να δείτε πολλά κεριά..
γιαυτό αρχίστε να το σκέφτεστε από τώρα!


p.s. Αφιερωμένο στους γονείς μου που με έμαθαν να αγαπώ, να αγαπιέμαι, να εκτιμώ αυτά που έχω και να απολαμβάνω το σήμερα.

p.s.2  Τώρα μπορώ να συνεχίσω το διάβασμα για να επενδύσω στο μέλλον μου.. :)

Η μεγαλύτερη στιγμή..

Την Τετάρτη που πέρασε έζησα την πιο μεγάλη στιγμή της ιατρικής μου καριέρας! (μέχρι την επόμενη..)
Και εξιστορώ

Την Δευτέρα ακολουθούσα ένα χειρουργό που έπασχε σοβαρά από το ''Σύνδρομο του χειρουργού''
 = σύνδρομο κατά το οποίο στο μυαλό του χειρουργού επαναλαμβάνεται ασυνείδητα η εξής φράση:

''Είμαι ο καλύτερος χειρουργός στον κόσμο, ο πιο όμορφος άνδρας της γης, όλα τα κορίτσια με θέλουν και όλα τα αγόρια με φοβούνται. Μπορώ να κάνω τα πάντα και μου αρέσει να όταν οι άλλοι με θαυμάζουν ''

Μια από τις εγχειρήσεις που κάναμε ήταν μια λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, στην οποία κρατούσα την κάμερα. Πριν μπούμε μέσα με προειδοποίησε ότι θα είμαι τα μάτια του, οπότε κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, ενδέχεται να μου μιλάει με άσχημο τρόπο λόγω της έντασης του.
Μετά από 1,5 ώρα, μια διάτρητη χοληδόχο κύστη, ένα ήπαρ που αιμορραγούσε ακατάπαυστα και μια χαλασμένη οθόνη που έσβησε στη μέση της εγχείρησης τελικά όλα πήγαν καλά.

Την Τετάρτη λοιπόν, πέτυχα τον ίδιο χειρουργό να ετοιμάζεται για μια επείγουσα χολοκυστεκτομή.

- May I enter the OR and watch the operation?
- Yes of course!

Περπατάει προς το χειρουργείο, και μετά από λίγα δευτερόλεπτα γυρίζει και μου λέει

''Scrub in, you are going to assist me and hold the camera!''

Ενιωσα όπως τον JD την πρώτη φορά που ο Dr.Cocks του είπε να φάνε μεσημεριανό μαζί!
ή με πιο απλά λόγια κάπως έτσι..


p.s. τώρα σας αφήνω διότι πρέπει να διαβάσω..
p.s.2.  η προηγούμενη μεγάλη μου στιγμή ήταν στο 3ο έτος όταν έβαλα την αδερφή μου να ρωτήσει τον γιατρό που επισκέφτηκε ''Ο αδερφός μου πιστεύει ότι είναι Raynaud.. Μου είπε να σας ρωτήσω, εσείς ξέρετε το Raynaud?''

Φαντάζομαι τι σκέφτεστε όλοι τώρα..
Αυτά που μας είπε ήταν σπουδαία.. Ζούμε μεγάλες στιγμές!
(όχι ε?)
=)

I was a Jedi Knight!

Επειδή όλοι ξέρουμε ότι το erasmus είναι ευκαιρία για καινούριες εμπειρίες, την περασμένη Κυριακή πήγαμε για Laserdome 
(= τεχνολογικά ανεπτυγμένο paintball με όπλα που δεν ρίχνουν μπογιά αλλά laser)




Σκοτεινά δωμάτια, στενοί διάδρομοι με μυστικά περάσματα και ένα πεδίο μάχης με καπνούς, πράσινα και κόκκινα laser.

Αν θέλεις να ανεβάσεις λίγο την αδρεναλίνη και να νιώσεις λίγo Jedi από Starwars εγώ το συστήνω ανεπιφύλακτα! Αν πάλι θέλεις να εκτονωθείς και να βγάλεις τα νεύρα σου (γενικά ή πάνω σε κάποιον) προτίμησε το κλασικό paintball!

Εννοείται ότι ο ''Ζλάταν'' ήταν ασταμάτητος. Τυχαίο? Δεν νομίζω.. Η σκληρή εκπαίδευση στην Εθνική Φρουρά φαίνεται ότι έπιασε τόπο..


p.s. σαν να έγινα πολύ ''κακός'' στα τελευταία posts.. Μουαχαχαχα - ΤΤΤΖΖΖΖΖΖΖ (με πυροβόλησαν :s)