Και εξιστορώ
Την Δευτέρα ακολουθούσα ένα χειρουργό που έπασχε σοβαρά από το ''Σύνδρομο του χειρουργού''
= σύνδρομο κατά το οποίο στο μυαλό του χειρουργού επαναλαμβάνεται ασυνείδητα η εξής φράση:
''Είμαι ο καλύτερος χειρουργός στον κόσμο, ο πιο όμορφος άνδρας της γης, όλα τα κορίτσια με θέλουν και όλα τα αγόρια με φοβούνται. Μπορώ να κάνω τα πάντα και μου αρέσει να όταν οι άλλοι με θαυμάζουν ''
Μια από τις εγχειρήσεις που κάναμε ήταν μια λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή, στην οποία κρατούσα την κάμερα. Πριν μπούμε μέσα με προειδοποίησε ότι θα είμαι τα μάτια του, οπότε κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, ενδέχεται να μου μιλάει με άσχημο τρόπο λόγω της έντασης του.
Μετά από 1,5 ώρα, μια διάτρητη χοληδόχο κύστη, ένα ήπαρ που αιμορραγούσε ακατάπαυστα και μια χαλασμένη οθόνη που έσβησε στη μέση της εγχείρησης τελικά όλα πήγαν καλά.
Την Τετάρτη λοιπόν, πέτυχα τον ίδιο χειρουργό να ετοιμάζεται για μια επείγουσα χολοκυστεκτομή.
- May I enter the OR and watch the operation?
- Yes of course!
Περπατάει προς το χειρουργείο, και μετά από λίγα δευτερόλεπτα γυρίζει και μου λέει
''Scrub in, you are going to assist me and hold the camera!''
Ενιωσα όπως τον JD την πρώτη φορά που ο Dr.Cocks του είπε να φάνε μεσημεριανό μαζί!
ή με πιο απλά λόγια κάπως έτσι..
p.s. τώρα σας αφήνω διότι πρέπει να διαβάσω..
p.s.2. η προηγούμενη μεγάλη μου στιγμή ήταν στο 3ο έτος όταν έβαλα την αδερφή μου να ρωτήσει τον γιατρό που επισκέφτηκε ''Ο αδερφός μου πιστεύει ότι είναι Raynaud.. Μου είπε να σας ρωτήσω, εσείς ξέρετε το Raynaud?''
Φαντάζομαι τι σκέφτεστε όλοι τώρα..
Αυτά που μας είπε ήταν σπουδαία.. Ζούμε μεγάλες στιγμές!
(όχι ε?)
=)
Ζεις μέγιστες στιγμες, πάρτο χαμπάρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια προς το παρόν και στο μέλλον καλύτερα. Ζω για τη μέρα που θα μας πεις ότι διάλεξες το πιο ψαρωμένο φοιτητάκι να σου κρατάει την κάμερα την ώρα που εσύ θα μεγαλουργείς!
(κι εγώ για διάβασμα πάω...ρε μόνο οι δυο μας είμαστε μέσα σάββατο βράδυ...δεν πειράζει ε;...όταν εμάς θα μας αποθεώνουν την ώρα που θα παίρνουμε το νόμπελ, αυτοί που βγαίνουν τώρα θα σκάνε από τη ζήλια ττους)
Καλό κουράγιο με τα libros!
Για το νομπελ λιγο δύσκολο το βλέπω..
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά για το φοιτητάκι.. με έκανες να το φανταστώ και να χαμογελάσω με ευχαρίστηση.. :)
Καλό διάβασμα και σε σένα!
είμαι σίγουρος ότι σε περιμένουν κι εσένα αντάξιες μεγάλες στιγμές!!
Και το διάβασμα συνεχίζεται ακάθεκτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααχχχχχ! Εγώ καλώς ή κακώς τις αντάξιες μεγάλες στιγμές τις ζω κάθε μέρα (ως να ψωφήσω από την εξάντληση)!
Καλημέρα!!!