Μια ενδιαφέρουσα μέρα (και μια ενδιαφέρουσα απορία)

Οταν βγήκα από το σπίτι για να πάω στο νοσοκομείο χτες τη νύχτα
(κάποιοι το αποκαλούν πρωί όταν η ώρα είναι 6.15 και ο ήλιος ακόμη κοιμάται)
δέχτηκα επίθεση από την βροχή.
Το πρόβλημα στη Σουηδία δεν είναι ότι βρέχει πολύ. Αυτό το ξέρουμε. Το πρόβλημα είναι πως όταν βρέχει, δεν βρέχει κάθετα, αλλά οριζόντια!
Ο αέρας κάνει τα νερά να έρχονται στα μούτρα σου!

Παρόλα αυτά, συνέχησα να περπατώ προς τη στάση του λεωφορείου και όπως αποδείχτηκε λίγες ωρες πιο μετά καλά έκανα. Γιατί με περίμενε μια πολύ ενδιαφέρουσα μέρα.
Και εξηγώ.


Το πρωί..
Μεταμόσχευση νεφρού.
Ημουν εκεί. Ο (ζωντανός) δότης και ο (φυσικά ζωντανός) παραλήπτης μπήκαν σε δύο διπλανά χειρουργεία. Ο νεφρός θα βγει από τον ένα και θα πάει στον άλλο.
Δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες είπαμε.
Απλά αναφέρω το περιστατικό, διότι ο δότης δεν ήταν συγγενής εξ αίματος με τον παραλήπτη. Είχε τις ίδιες πιθανότητες να είναι συμβατός με εσένα, εμένα και όλους τους άλλους στη γη.
Ηταν όμως η γυναίκα του παραλήπτη! Υπάρχει περίπτωση αυτοί οι δύο άνθρωποι να μην πιστεύουν ότι ο ένας φτιάχτηκε για τον άλλο?
Η πιο πάνω ιστορία αγάπης ήταν μια προσφορά του νοσοκομείου στο Malmö :)


Το μεσημέρι..
Το φαγητό στο εστιατόριο του νοσοκομείου ήταν τέλειο! (αυτές οι μικρές χαρές της ζωής που την κάνουν ωραία..)


Το απόγευμα..
Μπήκα σε μια εγχείρηση αφαίρεσης κόλου. (δώστε σημασία στο όμικρον)
(όταν είσαι φοιτητής, και θα μπεις στο χειρουργείο, υπάρχουν 2 πιθανότητες:

1. Να στέκεσαι μακριά από το χειρουργικό κρεβάτι, πίσω από τους χειρουργούς, πατώντας πάνω σε ένα ξύλινο σκαλοπάτι και να τεντώνεσαι για να προσπαθείς να δεις τι γίνεται. Ορατότητα 5/10 αναλόγως του ύψους του χειρουργού και της τάσης του να μην σου δίνει σημασία

2. Να πλυθείς, να αποστειρωθείς, να φορέσεις τα αποστειρωμένα ρούχα και γάντια, και να στέκεσαι στη θέση του βοηθού χειρουργού, ακριβώς δίπλα ή απέναντι από το χειρουργό και να τον βοηθάς (όταν λέω να βοηθάς, απλά να κρατάς λίγο κανένα εργαλείο, να κόβεις κανένα ράμμα - πράγματα όμως που μπορεί να είναι απλά αλλά για ένα φοιτητή είναι σπουδαία εμπειρία)
Ορατότητα 9/10 (δεν δίνω το δεκάρι διότι μερικοί χειρουργοί ακόμη και σε αυτή την περίπτωση δεν σου δίνουν την απαραίτητη σημασία)

Φυσικά είχα την τύχη να πετύχω το νούμερο 2 χθες. (όταν το πετυχαίνεις το εκτιμάς, δεν συμβαίνει συχνά.. οπότε δικαιούσαι να το γράψεις στο blog σου παρόλο που είπες ότι δεν θα αναφέρεις πολλές ιατρικούρες)


Τη νύχτα..
Ημουν στο δωμάτιο μου όταν άκουσα φωνές στο διάδρομο. Βγαίνω και βλέπω τον ένα Ινδό να τρέχει και να φωνάζει. Χιονίζει! Πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω χιόνι να πέφτει!
Τον αγκάλιασα και πήρα λίγη από τη χαρά του.
Δεν λέω, ήταν ωραία η ατμόσφαιρα. Αλλά θα ήταν ακόμη καλύτερη αν αγκάλιαζα κάτι άλλο και έβλεπα το χιόνι δίπλα στο τζάκι και ψήνοντας κάστανα (ή μήπως είναι πολύ παραμυθένιο?)


Γενικά πάντως ήταν μια ωραία, ενδιαφέρουσα μέρα..


p.s. απορία: Σχετικά με το να αγκάλιαζα κάτι άλλο. Αν βλέπεις (αν καταλαβαίνεις μάλλον, διότι δεν μπορείς να τα δεις) ότι υπάρχουν ηλεκτροτζζζζχημειοσφαιρίδια (βλ.παρακάτω) στον αέρα, και εδώ και κάτι μέρες όταν σε βλέπει σου στέλνει σειρηνοαιχμαλωτικές ακτίνες (βλ.παρακάτω) αλλά το Σάββατο γνώρισες τον φίλο της (που φυσικά δεν σου είχε πει ότι έχει και που κάνει το erasmus του σε μια πόλη 2 ώρες μακριά), τι κάνεις?
Ηδη οι 48 σου ώρες έχουν αρχίσει να μετρούν διότι ήσουν στο δωμάτιο της και βλέπατε μαζί ''How I met your mother'' καθισμένοι στο κρεβάτι της.


ηλεκτροτζζζζχημειοσφαιρίδια = αυτό το something που ακούμε σε όλα τα τραγούδια που λένε there is something in the air. Είναι μικροσκοπικά, επικίνδυνα, και γράφονται πάντα με τέσσερα ζ γιατί αν τα γράψετε με 3 σημαίνει κάτι εντελώς διαφορετικό που και να σας το εξηγήσω τώρα δεν θα με πιστέψετε.

σειρηνοαιχμαλωτικές ακτίνες = έχουν τη ρίζα τους στο τραγούδι των γνωστών από τον Οδυσσέα σειρήνων, όμως είναι πολύ πιο εξελιγμένες.
Είναι αόρατες ακτίνες που εκπέμπονται από τα μάτια θηλέων, όταν προσπαθούν να σε κάνουν να καταλάβεις ότι θέλουν να κάνεις κάτι, και όχι να τους πεις απλά καληνύχτα και να φύγεις. Φυσικά το γεγονός ότι είναι αόρατες κάνει την κατάσταση πολύ επικίνδυνη διότι μπορεί να νομίσεις ότι τις στέλνει, αλλά αυτή να μην το κάνει, με τραγελαφικά αποτελέσματα.
Μπορείς να τις δεις μόνο αν ρίξεις αλεύρι στον αέρα μεταξύ σας, αλλά ποιος κουβαλάει αλεύρι μαζί του, ποιος τολμά να το ρίξει, και τι να της εξηγάς αν δεν έστελνε τις ακτίνες οπότε δεν είδατε τίποτα?


p.s. επειδή το post ήταν ιδιαίτερα μεγάλο και με τάση να κάνει τον άλλο να χαμογελάσει (αν δεν το καταλάβατε δεν φταίω εγώ για την έλλειψη χιούμορ), ορίστε και μια αγαπημένη σουηδική μουσική πρόταση για να μελαγχολήσετε
Αλλά μακριά από την τραγουδίστρια, την έχω ήδη ερωτευτεί πρώτος..